به گزارش روابط عمومی کلینیک ساج به نقل از خبرگزاری تسنیم، امیرحسین یاوری متخصص روانشناسی بالینی گفت: بسیارند کسانی که ها در اثر شیوع ویروس کرونا، اعضای خانواده، اقوام یا دوستان خود را از دست داده اند.در افرادی که مراحل سوگواری (که در فرهنگ ایرانی معمولا بین 21 تا 40 روز به طول می‌انجامد) را به صورت کامل و خوب (از لحاظ روانشناختی) پشت سر نگذاشته‌اند، درجات خفیف تا شدید علائم و نشانه‌های خلقی دیده می‌شود که در علم روانشناسی به آن سوگ حل نشده گفته می‌شود. حال این موضوع مطرح می‌شود که در این روزها افرادی که عزیزی را از دست میدهند، چه کار کنند و اطرافیان افراد سوگوار چه کارهایی از دستشان برمی آید.

وی ادامه داد: توصیه‌هایی که روانشناسان به این افراد و اطرافیان افراد سوگوار در این شرایط دارند این است که به اشتراک گذاری هیجانات منفی باید به شکلی صورت پذیرد اگر چه با محدودیت و یا حتی در زمان بیشتر از مدت معمول، اگر قرار است افراد درجه یک فرد متوفی در مراسم تدفین حضور نداشته باشند، از اطرافیانی که در این مراسم حضور دارند، بخواهید از مراسم فیلم تهیه کنند.

یاوری گفت: این تصاویر قرار نیست دربردارنده تمام مراحل تدفین باشد، اما یقینا دیدن مراسم برگزاری نماز، تشییع و حضور تشییع کنندگان و دعاهای افراد حاضر و غیره می‌تواند مرحله سوگواری نزدیکان درجه یک را تسهیل کند.

وی تصریح کرد: اگرچه در این شرایط مراسم رسمی در مساجد و یا سالن‌ها برگزار نمی‌شود و شاید شخصی برای عرض تسلیت به منزل خانواده سوگوار نیاید، اما باید اجازه داد که خانواده فرد سوگوار در صورت تمایل در منزل خود مراسمی طبق فرهنگ خود داشته باشند.

به گفته یاوری، گذاشتن خرما، تزیین عکس شخص فوت شده با پارچه‌های مشکی، روشن کردن شمع و چنین رفتارهایی نیز می‌تواند در تسهیل روند سوگواری کمک کننده باشد.

متخصص روانشناس بالینی خاطرنشان کرد: اتفاق خوبی که در این روزها شاهد آن هستیم، چاپ اعلامیه تحریم و نصب آن با وجود عدم برگزاری مراسم ختم و صرفا جهت اطلاع رسانی است. اکیداً توصیه می‌شود در صورت تمایل، خانواده‌های سوگوار پس از رفع همه گیری بیماری کرونا مراسم یادبود برای فرد متوفی برگزار کنند، چرا که در بسیاری از موارد احتمال احساس گناه برای اطرافیان وجود دارد.

وی افزود: اگر قرار بر این است که مخارج صرف امور خیریه شود، بهتر است که از مراسم تصاویری برای نزدیکان تدارک دیده شود؛ به عنوان یک روانشناس پیشنهاد می‌کنم از آنجایی که شاید برقراری تماس تلفنی همه دوستان و بستگان با افراد سوگوار امکانپذیر نباشد و یا وقت و حوصله زیادی را بطلبد، از اطرافیان غیر نزدیک گروهی متشکل از دوستان و بستگان در یک برنامه پیام رسان تشکیل و طی یک زمان از پیش تعیین شده و اطلاع رسانی شده همه اعضاء گروه پیام تسلیت خود را در گروه بگذارند.

یاوری گفت: می‌توان به گونه‌ای تدارک دید که لینک دسترسی به این گروه نیز در اعلامیه‌هایی که پیشتر گفته شد بیاید. در واقع میتوان مجلس ختمی به صورت دیجیتالی برگزار کرد البته باید مراقب افراد نزدیکی که هنوز از خبر فوت خبر ندارند، بود  چرا که مواجهه ناگهانی با خبر فوت یک فرد نزدیک در فضای مجازی و یا شنیدن یک تسلیت ناگهانی می‌تواند بسیار شوکه کننده باشد.

وی با بیان اینکه اجازه دهیم افراد سوگوار هیجانات منفی خود را با واکنش‌هایی همچون گریه کردن، مشکی پوشیدن و غیره بروز دهند، اظهار کرد: متأسفانه در برخی از فرهنگ‌ها شاهد توصیه و اصرار بر گریه نکردن زیاد افراد سوگوار از سوی اطرافیان آنها هستیم که این امر به طولانی شدن و یا حتی حل نشدن سوگ می انجامد.

متخصص روانشناسی بالینی گفت: در آخر اجازه دهیم افراد سوگوار رویدادهای دردناکی که طی چند روز گذشته تجربه کردند مدام برای افراد مختلف تعریف کنند حتی اگر چنین کاری نمی‌کنند اطرافیان باید از آنها بخواهند که چنین کنند، چرا که تعریف کردن این وقایع خود می‌تواند از بار هیجانی آن بکاهد.